- protelo
- prō-tēlo, āvi, ātum, 1, v. a. [telum], to drive forth or forwards, to drive away, put to flight, repulse, remove (only ante- and post-class.).I.Lit.: protelare longe propellere, ex Graeco videlicet têle, quod significat longe, Paul. ex Fest. p. 235 Müll.: equites, Sisenn. ap. Non. 363, 18:II.
Romanos impetu suo protelant,
id. ib. 363, 4:aliquem patriā,
Turp. ib. 363, 16 (Com. Rel. p. 83 Rib.):aliquem saevidicis dictis,
Ter. Phorm. 1, 4, 36:hanc cladem de vestris manibus,
App. M. 8, p. 209, 36; p. 178 Bip. —Transf.A.To prolong, put off, protract, delay, defer:B.diem cautionis,
Dig. 39, 2, 4:admonitionem,
ib. 5, 1, 2 fin.:litem invito judice,
Cod. Just. 3, 1, 13: annis quadraginta sexcenta milia hominum protelavit, prolonged, i. e. preserved their lives, Tert. adv. Marc. 4, 21:protelentur dies in terrā possessionis vestrae,
Vulg. Deut. 5, 33. —To lead or bring anywhere:aliquem in portum divinae clementiae,
Tert. Poen. 4:ignorantiam in occasionem,
id. Spect. 1.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.